اسراب

تام سایر در جستجوی کودکیِ از دست رفته

 تابستان ده سالگی . تابستان نوزده سالگی . تابستان بیست سالگی. شاید لذت بخش ترین تجربه ی این سه تابستان وارد شدن به دنیای تام سایر باشد .
 دوست دارم رمان ها را در شرایطی بخوانم که بتوانم حداقل از نظر زمانی یا مکانی با شخصیت هایش اشتراک داشته باشم . به همین خاطر بود که برای خواندن خداحافظ گاری کوپر چند ماه صبر کردم تا زمستان بشود تا موقع خواندنش برف را از نزدیک حس کنم . یا مثلا بار دیگر شهری که دوست می داشتم نادر ابراهیمی را با وجود این که چهار سال از زمان خریدش می گذرد هنوز نخوانده ام. گذاشتمش کنار برای یک سفر دو سه روزه ی اردی بهشتی به شمال ؛ وقتی بخوانمش که بوی بهار نارنج پیچیده باشد . نمی دانم شاید این هم نوعی دیوانگی است از سنخ همان کمال گرایی ها...
 اما تابستان امسال و پارسال ...
  خواندن تام سایر برای هر پسربچه یا مرد جوان یا هر مردی که دیگر دو تا کیسه ی آبدار از زیر چشم هایش آویزان شده در حکم ورود به بهشت است . ورورد دوباره به عالم کودکی با این تفاوت که این بار بر خلاف دفعه ی قبل این ما بچه هاییم که زندگی را شکل می دهیم . البته به کمک موجودی به نام تام سایر که قهرمان خیال پردازی است و کسی قدرت به اسارت در نیامدن در مقابل خیال های او را ندارد . چند صباحی که با مطالعه کتاب با تام سایر همراهید می توانید به همه ی آرزوهای ناکام کودکیتان برسید چند روزی از خانواده فاصله بگیرید و با بهترین دوستانتان دزدان دریایی شوید کلاس دینی و هر کلاس به دردنخوری که آن ساعات شیرین را به کاممان زهر مار می کرد را به هم بریزید .در روز دادن کارنامه یک انتقام جانانه از آقای معلم نچسب بگیرید . در مجلس عزای خودتان حاضر بشوید . مدتی عزیز گرامی شوید .قهرمان شهر شوید و مورد توجه همه . از بچه مثبت ها انتقام بگیرید . یک گنج واقعی ۱۲۰۰۰ دلاری  پیدا کنید و...

دنیای تام سایر جایی جز بهشت نمی تواند باشد یک بهشت جذاب که اتفاقا شر هم در آن راه دارد اما مثل همه شرها زوال پذیر است. خود مارک توین گفته این کتاب یک سرود نیایش است. سرود نیایشی در تقدیس دنیای سرشار و امن کودکی در تقدیس مرحله ای از جامعه امریکا که اکنون به کلی از میان رفته . تام سایر مصداق یک idyll است . idyll یادمانی است غالبا شاعرانه از یک زندگی ساده و آرام و معصومانه ؛ یادمانی از یک زندگی بهشت آسا در روستا یا سرزمینی رویایی که معمولا شخصی که اکنون در شهر زندگی می کند آن را با دریغ و حسرت به یاد می آورد . تام سایر سرود نیایشی است در تقدیس آزادی ، روابط انسانی و سایر چیزهایی که دیگر بین ما نیستند .
این یاد آوری هرچند حسرت بار است اما حسرتی مویه کنانه نیست بل حسرتیست سرخوشانه که با تجربه ی آن روزها همراه است . نویسنده با برگزیدن روایت سوم شخص آن هم با آن لحن کلام شیرین و در عین حال عصاقورت داده ادیب مآبانه بیش از هر چیز کوشیده تا صلابت این سرود حفظ شود و ناشر با وسواس جمال شناسانه اش با انتخاب کاغذ و جلدی سخت ، صفحه بندی و گزینش تصاویر زیبا از چاپهای متعدد کتاب به غنای آن افزوده است و کوشیده تا لذت شما را در این سفر چند برابر کند . مطالعه تام سایر گذشته از لذت شادمانه اش تصویری قابل تأمل از فضای حاکم بر امریکا می دهد روستایی که درآن مظاهر ترقی چون مدرسه و قاضی تحصیلکرده و... وجود دارد اما مردم هنوز از خرافات تنفس می کنند .
 
 این که من بیست ساله ی قرن بیست و یکمی با دنیای تام سایر که در دویست سال پیش می گذرد نوستالژی دارم یعنی اشتراک رویاهای همه ی بچه ها در ادوار تاریخ که کمالش در تام سایر رخ داده .
 
 ماجراهای تام سایر
مارک توین
ترجمه احمد کسایی پور
نشر کارنامه
چاپ اول  نورورز هزار و سیصد و هشتاد و هشت
چهارصد و دوازده صفحه

نظرات (۱)

  • أَنَا یَمَانِیٌّ
  • چی بگم
    زیبایی یعنی هماهنگی اجزا با هم و هماهنگی کل مجموعه با هدف و این در نوشته های شما به وضوح دیده می شه

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی