درنای سی و ششم/ هنر داستان‌نویسی

شاید بگویی داستان که زاده‌ ی خیال است و چرا باید برای چنین چیز موهومی قواعدی اعتبار کرد؟ اصلا چرا باید داستان خواند؟ سرگرمی است یا نوعی به حرکت درآوردن اندیشه یا مخدری که ما را مسخ میکند و از شر واقعیات خلاص؛ تا چند ساعت بار محکومیت را زمین بگذاریم و وارد جهانی شویم که نظاره تنها کاری است که از دستمان برمی‌آید. برای من مسکن خوبی است این که غم‌ها و شادی‌ها را گوشه‌ای بگذارم و با گشودن کتاب خود را به جهانی وارد کنم که کسی مرا نمی‌بیند اما من کمابیش به اوضاع مسلطم؛ تغییری نمی توانم بدهم؛ غمها و شادیهای جدید دوباره مرا می برند، اما این ها غمها و شادیهای جدید مرا با کسانی هم حس می کند. در عین تنهایی تنها نیستم. کوچه پس کوچه های داستان ها جاودانه اند و بکر هر چند ممکن است میلیون ها چون من ازین کوچه گذر کرده باشند اما چارچوبها همان نمونه ی ازلی است که نویسنده رقم زده و تار و پودها اکثرا ته نشین های عمر ذهن من. حال هرچه تسلط من به اوضاع بیشتر، هرچه همراهی من با ذهن نویسنده بیشتر، هرچه آگاهی من از کشاکشهایی که داستان در آن جان میگیرد بیشتر، لذت من از این ضیافت، از این هم‌آغوشی و ازین شاید صید معنا بیش‌تر خواهد بود و مگر هدف ما از پناه بردن به داستان چیزی جز لذت است؟ و شاید روزی هم برسد که بتوان دست به قلم برد و با چشمانی باز و حسی تربیت‌یافته نوشت و مگر رهاورد نوشتن چیزی جز تسکین این درد وامانده‌ی جاودانگی است...در تکاپوی یاد شدن و تحمیل خود به ماورای ذهن مخاطب؛ دست نیافتنی‌ترین دارایی او.

 گفته بودند با خواندن کتاب آشپزی هیچ‌کس آشپز نمی‌شود اما هیچ آشپزی هم از خواندن کتاب آشپزی بی‌نیاز نیست. کتاب هنر داستان‌نویسی در برگیرنده‌ی اساسی‌ترین اصول داستان است. عناصر داستان و مولفه هایی که داستان بدون آن‌ها داستان نیست یا داستان خوبی نیست. آخر انگار خوبها همیشه شباهتهایی به  هم دارند مثل سادگی... اطلاعاتی که  نقطه‌ی مشترک داستانهای خوب است. طرح، موضوع، شخصیت،گفتگو، محیط، بحران، اوج و..از فصل‌های این کتاب است و از ویژگی‌های مهم کتاب بررسی مثال‌های فراوان و  شاهدمثال آوردن از نمونه‌های موفق. در کنار لذت آموختن  با نمونه‌های شاخص داستان کوتاه مواجه شدن تجربه‌ی خوبی است. هرچند اطلاعات این کتاب پله‌ی نخست برای فهم داستان است. هنوز  برای عمیق‌تر رفتن در این جهان  به ملزومات دیگری نیاز هست.‌‌‌‌‌‌‌

داستان‌های "ریگ روان" اثر جان گالزورثی و "عروسی دو همسر" اثر براین کلیو را بسیار دوست داشتم.

هنر داستان‌نویسی

ابراهیم یونسی

مؤسسه انتشارات نگاه
چاپ یازدهم_ هزار و سیصد و نود و دو 
پانصد و چهل و هفت صفحه