اسراب

ناصر ارمنی مجموعه یازده داستان کوتاه اجتماعی است. دومین کتاب امیرخانی _هرچند نه به شدت اثر قبلی_ از شعارزدگی رنج می‌برد و این شعارها و جهانبینی‌ها سوالی تلخ در ذهن ایجاد می‌کند که آیا نویسنده‌ی پرطرفدار انقلابی ما درباره مرگ و معاد این تصورات را دارد؟ داستان خیابان

ناصر ارمنی نسبت به ارمیا فرم بهتری دارد به خصوص زبان داستان‌ها پیشرفت قابل ملاحظه‌ای به حساب می آید.حدسم این است که این داستان‌های کوتاه بازمانده‌های پژوهش نویسنده باشد برای رمان من‌او . ایده‌هایی که نویسنده به آن دست یافته و در رمان نگنجیده.
از بین داستان‌ها انگشتر و سال‌نو را پسندیدم.

ناصر ارمنی

رضا امیرخانی

انتشارات نیستان

چاپ دوم سال هزار و سیصد و هشتاد و چهار

صد و هفتاد و نه صفحه

نظرات (۱)

  • أَنَا یَمَانِیٌّ
  • اینو هم خوندم
    به نظر سبک متفاوتی با سایر کتاب های امیر خانی داره

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی